21. ΚΛΙΜΑΚΑ APGAR: ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟΓΝΟ

 

 

Η ακριβής στιγμή της γέννησης είναι όταν το βρέφος, έχοντας βγει από τη μήτρα μέσω του τραχήλου περνά από τον κόλπο και βγαίνει εντελώς από το σώμα της μητέρας. Στις περισσότερες των περιπτώσεων κάνουν αυτομάτως τη μετάδοση από την κατανάλωση οξυγόνου μέσω του πλακούντα στη χρήση των πνευμόνων τους για την πρώτη αναπνοή. Έτσι μόλις βγουν από το σώμα της μητέρας , τα περισσότερα βρέφη κλαίνε αυθόρμητα. Αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να καθαρίζουν τους πνεύμονες τους και να αναπνεύσουν αυτόνομα. Είναι δηλαδή ανεξάρτητα κατά κάποιο τρόπο από την πρώτη στιγμή της ζωής τους. Αυτό βέβαια  ποικίλει ανάλογα την περίπτωση και από πολιτισμό σε πολιτισμό. Σε δυτικές κοινωνίες οι επαγγελματίες του χώρου της υγείας είναι σχεδόν πάντοτε διαθέσιμοι να βοηθήσουν. Στις ΗΠΑ, το 99% των τοκετών παρακολουθούνται από αυτούς τους επαγγελματίες, όμως σε πολλές λιγότερο αναπτυγμένες χώρες κάτω από τις μισές γεννήσεις παρακολουθούνται από επαγγελματίες υγείας.( Στατιστική Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών, 2012).

Η κλίμακα Apgar  

Στις περισσότερες περιπτώσεις, το νεογέννητο βρέφος υπόκειται σε ένα γρήγορο οπτικό έλεγχο. Οι γονείς μπορεί να μετρήσουν τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών, όμως επαγγελματίες παροχής φροντίδας προβαίνουν σε μια πιο ενδελεχή εξέταση. Στις περισσότερες των περιπτώσεων χρησιμοποιούν την κλίμακα Αpgar που είναι ένα σύστημα μέτρησης μέσω του οποίου καταγράφονται οι ενδείξεις καλής σωματικής υγείας του βρέφους. Το όνομά της προέρχεται από την γιατρό Virginia Apgar. Mάλιστα η κλίμακα βασίζεται σε 5 βασικά χαρακτηριστικά όπου για λόγους απομνημόνευσης τα αρχικά του συνθέτουν το όνομα της. Κάτω από αυτό πρίσμα λοιπόν έχουμε:

Εμφάνιση (Αppearance)                             A

Ρυθμό καρδιάς, παλμό ( Pulse )                  P

Αντίδραση σε ερεθίσματα ( Grimace)        G

Ενεργητικότητα ( Activity)                         A

Αναπνοή ( Respiratory)                               R

Με βάση αυτή την κλίμακα λοιπόν βαθμολογούν το βρέφος από μηδέν έως 2 βαθμούς για το καθένα από τα 5 κριτήρια που προαναφέρθηκαν.

Τα περισσότερα νεογνά βαθμολογούνται με 7 βαθμούς και πάνω. Το 10% περίπου των νεογέννητων που βαθμολογούνται με λιγότερο από 7 βαθμούς, φαίνεται ότι χρειάζονται μια επιπλέον βοήθεια για την πρώτη τους αναπνοή. Ενώ αυτά που βαθμολογούνται με λιγότερους από 4 βαθμούς χρειάζεται άμεση παρέμβαση για να παραμείνουν στη ζωή.  Η χαμηλή βαθμολογία στην κλίμακα Αpgar, μπορεί να σημαίνει προβλήματα στη γέννηση, τα οποία ήταν ήδη παρόντα από τότε που το νεογνό ήταν έμβρυο. Τα σοβαρότερα σχετίζονται  με την προσωρινή αποστέρηση σε  οξυγόνο. Αυτό γίνεται για πολλούς λόγους, με σημαντικότερο από τους οποίους ότι  ο ομφάλιος λώρος μπορεί να τυλιχτεί γύρω από το λαιμό του εμβρύου είτε να συμπιεστεί σε μία από τις παρατεταμένες συσπάσεις, διακόπτοντας την παροχή οξυγόνου προς το έμβρυο. Διακοπή του οξυγόνου για λίγα δευτερόλεπτα δεν σημαίνει κάποιο σημαντικό κίνδυνο, αλλά για πάνω από ένα λεπτό( ανοξαιμία) μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη νοητική υστέρηση εξαιτίας της απονέκρωσης εγκεφαλικών κυττάρων. 

Η βιβλιογραφία βασίστηκε στο βιβλίο Αναπτυξιακή Ψυχολογία Δια βίου προσέγγιση, Gutenberg - Γιώργος & Κώστας Δαρδανός.

✍️ Γράφει η Μαρία Τσούκα, εκπαιδευτικός.

_____________________________________________

🦊|CheirelProject