25. ΤΣΑΚΩΜΟΙ ΜΕΤΑΞΥ ΠΑΙΔΙΩΝ

 

Συχνά παρατηρούνται καβγάδες  ανάμεσα στα παιδιά,είτε είναι  ίδιας ηλικίας,είτε οχι. Οι διαφωνίες αυτές ξεκινούν από την ηλικία των 2 ετών περίπου. Τι είναι αυτό που μπορεί να πυροδοτήσει μια ένταση και πώς μπορεί να τεθεί υπό έλεγχο;

   Συνηθέστερες αιτίες τσακωμού είναι η διαφορετική συναισθηματική κατάσταση των παιδιών, ο ανταγωνισμός. Μπορεί ακόμα, ένα παιδί να προκαλέσει καβγά προκειμένου να τραβήξει την προσοχή του γονέα, έστω και με αυτόν, τον αρνητικό   τρόπο. Φυσικά, σημαντικό αντίκτυπο έχει και ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς διαχειρίζονται καταστάσεις που τους θυμώνουν. Αν το παιδί είναι παρατηρητής τσακωμών και εντάσεων, είναι επόμενο να αντιδρά με τον ίδιο τρόπο.

   Ακόμα, παράγοντας που "προωθεί" εντάσεις θα μπορούσε να είναι κάποια μαθησιακή, για παράδειγμα, δυσκολία η οποία προκαλεί άγχος στο παιδί και ο τσακωμός είναι ένα μέσο εκτόνωσης του άγχους και της έντασης που βιώνει. Πολλές φορές, υπάρχει η ανάγκη για κυριαρχία. Εάν η σχέση μεταξύ γονέων και παιδιού  βασίζεται στην επιβολή και την επίδειξη δύναμης, τότε αυτό βιώνει ένα αίσθημα μοναξιάς και κατωτερότητας, το οποίο προσπαθεί να ανατρέψει. Δεν αποκλείεται, οι αισθήσεις των παιδιών να ερεθίζονται από βίαιες πράξεις ή ακόμα και η θέα βίαιων εικόνων (τηλεόραση, διαδίκτυο) να τους είναι τόσο γνώριμη που την επιζητούν.

    Ξεκινώντας, αφετηρία είναι να γίνει σαφές στα παιδιά πως  οι λέξεις είναι το μοναδικό «όπλο»  και δεν χρησιμοποιούμε σε καμία περίπτωση τη βία. Με αυτό συνεπάγεται  κσι η μη χρήση τιμωρίας. Θα ήταν αντιφατικό να το τιμωρείτε για κάποια πράξη του και έπειτα να του επισημαίνετε πως η βία δεν είναι η λύση. Προσπαθήστε να μην πάρετε το ρόλο του διαιτητή, υπερασπιζόμενοι τη μία ή την άλλη πλευρά. Είναι πολύ ωφέλιμο ,το παιδί να μπει στη διαδικασία να διαχειρίζεται τα έντονα-δυσάρεστα συναισθήματα του με ηρεμία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την δική σας βοήθεια. Όταν αντιλαμβάνεστε πως το παιδί αρχίζει να εκνευρίζεται μπορείτε  να το απομακρύνετε , σωματικά για αρχή, από την συνθήκη και να προσπαθήσετε να επικεντρώσετε  την προσοχή σας σε κάτι άλλο, για παράδειγμα τραγουδώντας το αγαπημένο σας τραγούδι. Μεγαλώνοντας, θα γνωρίζει τρόπους και θα υιοθετεί συμπεριφορές που του ταιριάζουν καλύτερα ώστε να διαχειρίζεται στο μέλλον κάτι αντίστοιχο.  Άλλη εναλλακτική είναι να δώσετε χρόνο στα παιδιά και να τα αφήσετε να το λύσουν μόνα τους- ενώ φυσικά η κατάσταση είναι ελεγχόμενη-.Διαφορετικά, θα μπορούσε να βοηθήσει η ανάγνωση παραμυθιών που αναδεικνύουν τη δύναμη της φιλίας και τη σημασία της συμφιλίωσης. Αδιαμφισβήτητα, χρήσιμη θα ήταν μια συζήτηση με το παιδί, μετά την ώρα της κρίσης. Σίγουρα θα προκύψουν ζητήματα προς συζήτηση και θα εντοπίσετε από κοινού τι μπορεί να συνέβη λάθος και να αφιερώσετε χρόνο σε αυτό.

Φυσικά, σε όλες τις συμπεριφορές που αποκτά το παιδί, βασικό ρόλο έχει η φιγούρα -πρότυπο, στην συγκεκριμένη περίπτωση η δική σας αντιμετώπιση, έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Το παιδί θα υιοθετήσει, τουλάχιστον για αρχή, τον τρόπο που εσείς επιλέγετε να συμπεριφέρεστε  στους γύρω σας. Όσο πιο ψύχραιμη είναι η δική σας αντιμετώπιση τη στιγμή της έντασης, τόσο πιο εύκολα θα αντιληφθεί πως δεν είναι κάτι μη αναστρέψιμο.

✍️ Γράφει η Δήμητρα Κοζμίδου, κοινωνική λειτουργός.

_____________________________________________

🦊|CheirelProject