15. ΝΤΡΟΠΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

 

   Το  να είναι ντροπαλό  ένα παιδί συνεπάγεται έλλειψη άνεσης όταν βρίσκεται κοντά σε νέα πρόσωπα και περιβάλλοντα. Πρόκειται για ένα συνηθισμένο συναίσθημα που κάνει την εμφάνισή του στην νηπιακή ηλικία και την προεφηβεία.

    Συνήθως, επιθυμούν να είναι κοινωνικά και να συναναστρέφονται νέο κόσμο, είναι όμως μια συνθήκη που προκαλεί έντονο άγχος, καθώς δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Ένα ντροπαλό παιδί, νιώθει μεγάλη αμηχανία όταν βρίσκεται  μαζί με κόσμο, αποφεύγοντας να μιλάει ή το κάνει χαμηλόφωνα. Είναι πιθανόν, ακόμα, να φοβούνται να ξεκινήσουν κάποια νέα δραστηριότητα, διότι επικρατεί ο φόβος απέναντι στο άγνωστο. Πολλοί ειδικοί το συσχετίζουν με την χαμηλή αυτοεκτίμηση, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως χρειάζεται περισσότερος χρόνος προκειμένου να προσαρμοστεί στην νέα συνθήκη.

   Γιατί συμβαίνει αυτό;

Οι λόγοι που προκαλούν αυτή τη συμπεριφορά και κάνουν ένα παιδί να είναι πιο συνεσταλμένο δεν είναι ξεκάθαροι. Από την μία, ίσως ο γονέας που είναι μαζί του να είναι υπερβολικά εξωστρεφής και κοινωνικός, κάνοντας το παιδί να παραλύει και να μη γνωρίζει πως πρέπει να φερθεί. Από την άλλη, ένας ντροπαλός γονέας, που νιώθει  αμηχανία, αντανακλά τη συμπεριφορά αυτή και στο παιδί.

   Χαρακτηριστικά

Πώς διακρίνεται όμως αυτή η συμπεριφορά; Φαίνεται πως υπάρχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε ντροπαλά και πιο συνεσταλμένα παιδιά:

·         Δεν ανταποκρίνεται όταν κάποιος του απευθύνει το λόγο

·         Αντιδρά σε οδηγίες που του δίνονται, χωρίς ωστόσο να απαντά

·         Απαντά χαμηλόφωνα σε ερωτήσεις

·         Αποφεύγει τη βλεμματική επαφή, στρέφοντας το βλέμμα στο έδαφος

·         Έχει ρόλο παρατηρητικό και όχι ενεργητικό στο πλαίσιο του παιχνιδιού

·         Δεν παίρνει μόνο του το λόγο

 

   Πότε όμως πρέπει να δοθεί περισσότερη προσοχή; Όταν το παιδί αρνείται ή δυσανασχετεί να πάει στο σχολείο, ή να παρευρεθεί σε συγκεντρώσεις με συνομηλίκους  αλλά και όταν δείχνει συνεχώς ανήσυχο όταν γνωρίζει πως πρόκειται να βρεθεί σε άγνωστο-νέο περιβάλλον. Εάν ένα παιδί δεν θέλει να πηγαίνει σχολείο και το εκφράζει αυτό, τότε υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην θέλει  να εκφραστεί ελεύθερα μπροστά σε άλλα παιδιά καθώς  φοβάται μήπως γελοιοποιηθεί ή δεν γίνει αποδεκτό. Μπορεί, κάποιο παιδί να είναι ντροπαλό λόγω εσωτερικής ανασφάλειας, χαμηλής αυτοεκτίμησης και ενδεχόμενης απειλής που αισθάνεται από  παιδιά ίδιας ηλικίας.

 

   Το ζήτημα είναι όμως, τι μπορούν να κάνουν οι γονείς ώστε να βοηθήσουν το παιδί να διαχειριστεί το συναίσθημα αυτό.

Αρχικά, είναι σημαντικό, το παιδί να δέχεται την ίδια πληθώρα ερεθισμάτων και με ένα παιδί που δεν δείχνει τόσο συνεσταλμένο. Δώστε του δηλαδή την ευκαιρία για συναναστροφή και αλληλεπίδραση με νέα περιβάλλονται και νέα πρόσωπα (συνομηλίκους). Αφού εντοπίσετε την δραστηριότητα που φαίνεται να έχει κλίση το παιδί, παροτρύνετε το να ασχοληθεί περαιτέρω με αυτό, ξεκινώντας ενδεχομένως κάποια εξωσχολική δραστηριότητα (ζωγραφική, χορός). Αποτελεσματικές είναι και οι αλληλεπιδράσεις  της καθημερινότητας με άγνωστα πρόσωπα, για παράδειγμα σε μαγαζιά που επισκέπτεστε, μπορείτε, δηλαδή, να το ωθήσετε να πληρώσει εκείνο με τη βοήθεια σας.

    Ακόμα, είναι καλό γενικά να το ενθαρρύνετε να φιλοξενήσετε για ένα βράδυ  κάποιο παιδί που φαίνεται να έχει μια ιδιαίτερη σχέση ή να φιλοξενηθεί το ίδιο. Είναι καλό  να αποφεύγεται η επίπληξη και παρατήρηση ακριβώς επειδή το παιδί δεν δείχνει τόσο κοινωνικό, καθώς αυτό το αγχώνει και το πιέζει περισσότερο. Μπορείτε, επιπλέον, να δώσετε έμφαση στον διάλογο και στο μοίρασμα συναισθημάτων μαζί του. Με το να επικοινωνήσετε τα δικά σας συναισθήματα, θα του είναι πιο εύκολο να κάνει το ίδιο. Μπορείτε να του διαβάσετε κάποιο παραμύθι με τον ήρωα να είναι ντροπαλός και έπειτα να συζητήσετε σχετικά με αυτό, ακούγοντας πιθανούς προβληματισμούς του.

   Γενικώς, είναι σημαντικό να δίνεται χρόνος στο παιδί, επιβραβεύοντας το παράλληλα για μικρά βήματα  και προόδους που κάνει, χωρίς να του δίνετε την εντύπωση πως είναι αρνητικό χαρακτηριστικό το να είναι κανείς πιο συνεσταλμένος. Σίγουρα, χρειάζεται υπομονή, πίστη στο παιδί, αποφεύγοντας συγκρίσεις με συνομηλίκους και αδέρφια. Μην ξεχνάτε πως το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και μοναδικό. Δείξτε του πως εκτιμάτε την μοναδικότητά του!

✍️ Γράφει η Δήμητρα Κοζμίδου, κοινωνική λειτουργός.

_____________________________________________

🦊|CheirelProject